Czy wiecie, jaką pisownię macie ustawioną w komputerze, kiedy piszecie po angielsku? Jeżeli nie wiecie, to zapewne używacie pisowni amerykańskiej, ponieważ używacie oprogramowania stworzonego przez amerykańskie firmy. Jeśli otworzycie ustawienia, zobaczycie, że angielska pisownia obejmuje wiele wariantów: angielski (Australia), angielski (Filipiny) angielski (Indie), angielski (Indonezja), angielski (Irlandia), angielski (Kanada), i wreszcie angielski (Wielka Brytania).
Jakie to ma znaczenie?
No cóż, dla celów potocznej komunikacji, używanie default settings, czyli pisowni amerykańskiej, pewnie nie ma większego znaczenia, oprócz tego, że uczycie się pisać color zamiast colour i center zamiast centre. Kiedy jednak przygotowujecie tekst dla celów zawodowych, prezentację, artykuł, warto wziąć pod uwagę, kim jest wasz odbiorca. Amerykaninem czy Brytyjczykiem, czy Europejczykiem posługującym się brytyjską odmianą języka. Warto także zastanowić się, jakiego wariantu angielskiego używa się i oczekuje w waszej firmie.
Dobra, może koniec końców to nie wpłynie na odbiór waszego tekstu, ale warto przynajmniej mieć świadomość istniejących różnic.
I o tym dzisiaj.
Różnice między brytyjskim a amerykańskim angielskim to przede wszystkim słownictwo. Lift w Stanach to elevator, chemist's to phmarmacy, tap (kran) to faucet, pavement to sidewalk. O różnicach w słownictwie przygotuję następny post.
Dzisiaj trochę o pisowni.
There are several areas in
which British and American spelling are different. The differences often come
about because British English has tended to keep the spelling of
words it has absorbed from other languages (e.g. French), while
American English has adapted the spelling to reflect the
way that the words actually sound when they're spoken.
If you're writing for British
readers, you should only use British spellings. In one or two cases, the preferred American
spellings are acceptable in British English as well, especially the -ize/-ization endings.
While you can use both the -ise/-isation or the -ize/ization endings
in British English, it's important to stick to one style or the other
throughout the same piece of writing.
Here are the main ways in which British and American
spelling are different.
Words ending in –re
British English words that end
in -re often end in -er in American English:
Words ending in -our
British English words ending
in -our usually end in -or in American
English:
Words ending in -ize or -ise
Verbs in British English that
can be spelled with either -ize or -ise at
the end are always spelled with -ize at the end in American
English:
Words ending in -yse
Verbs in British English that
end in -yse are always spelled -yze in
American English:
Words ending in a vowel plus l
In British spelling, verbs
ending in a vowel plus l double the l when
adding endings that begin with a vowel. In American English, the l is
not doubled:
Words spelled with double
vowels
British English words that are
spelled with the double vowels ae or oe are
just spelled with an e in American English:
Note that in American English,
certain terms, such as archaeology, keep the ae spelling
as standard, although the spelling with just the e (i.e. archeology)
is usually acceptable as well.
Nouns ending with –ence
Some nouns that end with -ence in
British English are spelled -ense in American English:
Nouns ending with –ogue
Some nouns that end with -ogue in
British English end with either -og or -oguein
American English:
The distinctions here are not
hard and fast. The spelling analogue is acceptable but not
very common in American English; catalog has become the US norm,
but catalogue is not uncommon; dialogue is
still preferred over dialog.
Aside from spelling
differences, many items and practices have different names in British and
American English. To explore further, see British and American terms.
|
e
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz